Dubbelinterview: David Mol en Tobias Aalderink

Na beiden een half decennium hun ziel en zaligheid te hebben gegeven aan de snowboardsport, bliezen David Mol en Tobias Aalderink deze zomer het kaarsje uit. Ze kozen ervoor niet langer deel uit te maken van de Nederlandse Selectie. Nooit meer op pad met bondscoach Tor Svensson en de andere selectieleden. Nooit meer op trainingskamp naar Nieuw Zeeland en nooit meer voor een World Cup Halfpipe of Big Air naar Japan of een andere uithoek van de wereld. Wat gaf de mokerslag?! Lees het hier.

Hey David, hoe is het?
Lekker, ik ben net weer in het land.

En Tobi met jouw?
Alles chill en hang loose.

Allereerst, hoe lang hebben jullie in de selectie gezeten?
David: Ik heb uiteindelijk 6 seizoenen in de selectie gezeten. Daarvoor nog in een soort voorloper van het rookieteam.
Tobi: 5 jaar.

Afgelopen winter hebben jullie meegedaan aan het WK in Zuid-Korea, Europa Cup en World Cup wedstrijden gereden en zijn jullie Nederlands kampioen Halfpipe (Tobi) en Nederlands kampioen Big Air (David) geworden. Wat hebben jullie sinds het einde van het seizoen gedaan?
David: Ik heb een grote reis gemaakt. Ik ben begonnen met de oostkust van de VS, zoals New York en Miami. Toen naar San Diego gevlogen, daar een auto gehuurd en heel California doorkruist, inclusief een stukje Arizona voor de Grand Canyon, een stukje Nevada voor Las Vegas. Verder alle groten steden als San Fransisco, LA en natuurlijk zoveel mogelijk surfspots langs de gehele kust zoals Santa Cruz, Malibu, Laguna Beach, Carmel en nog 100 andere. Daarna doorgevlogen naar Fiji om een week te chillen. Toen door naar Sydney, camper gehuurd en de gehele oostkust van Australie afgecrosst tot aan Cairns. Teruggevlogen naar Sydney om daar 3 uurtjes te hangen met Hidde Hageman die ook op doorreis was. Vervolgens naar Bangkok gevlogen, daar verliefd geworden op een Ladyboy yeah. Toen Zuid Thailand gedaan, vervolgens Laos, Vietnam en Cambodia. Allemaal supervet, veel gezien, veel geragd en veel geleerd.

Tobi: Ik heb vooral veel gewerkt, een weekje gedoken in Curacao en twee weekjes gesurfd in Spanje met Erwin van Dijk en Rens van Drimmelen. Daar was geen zak aan. Nee grapje, was supervet.

David, wist je voordat je op reis ging al dat je dit seizoen niet terug zou keren in de selectie? Of heb je dat onderweg besloten?
David: Ik had een heel leuk laatste seizoen achter de rug, maar na een week fotoshoots doen kwam ik erachter dat mijn motivatie niet echt meer bij de wedstrijden lag. Ik wil gewoon snowboarden. Toen twijfelde ik natuurlijk nog wel of ik er echt mee wilde stoppen, ik heb per slot van rekening wel 6 jaar in de selectie gezeten en die boys vaker gezien dan mijn eigen familie! Maar toen ik de eerste paar weken onderweg was op mijn wereldreis drong het tot mij door dat ik meer wilde doen dan het hele seizoen wedstrijdsnowboarden. Ik heb het altijd met veel plezier gedaan, maar als de motivatie daar niet meer ligt is het dom om door te gaan, en misschien zelfs oneerlijk om een plaats op te eisen in de selectie tegenover de jonge generatie die achter mij zit.

Tobi, wanneer heb jij besloten er mee te stoppen?
Tobi: Definitief zo’n twee weken geleden. Het bleek niet mogelijk om een studie en de selectie te combineren en ik wil heel graag gaan studeren. Ik word er ook niet jonger op en ik denk dat ik heel ver ben gekomen met het snowboarden. Ik denk dat ik wedstrijdmatig niet veel meer kan bereiken en daarom heb ik zin om nu iets anders te gaan doen.

Tobias AalderinkWas het een moeilijke beslissing?
David: Eigenlijk was het niet eens zo moeilijk omdat ik gewoon andere dingen wil doen, en dat gevoel werd tijdens mijn reis alleen maar versterkt.
Tobi:Ik vond het wel een moeilijke beslissing. Ik heb er toch vijf jaar mijn hart en ziel ingestoken. Het is toch lastig als je daar afscheid van moet nemen.

Wat gaan jullie nu doen?
David: Ideaal gezien zou ik wilen studeren, werken en zoveel mogelijk reizen haha. Maar ik heb me ingeschreven voor een studie, ben op zoek naar een baantje, en ben wel al aan het rondkijken waar de volgende reis naartoe gaat. Verder kan ik eindelijk alle familie en vrienden weer zien. En het leven in Amsterdam is helemaal zo slecht nog niet, dus daar zal ik wel veel in op gaan.

Tobi:Ik probeer een beetje geld te verdienen, want in september begin ik met de studie Internationaal land- en waterbeheer in Wageningen. Yeah!

David MolBlijven jullie nog wel veel snowboarden, of zijn jullie er helemaal klaar mee?
David Ik stop denk ik nooit met snowboarden en ik wil nog steed progressie boeken in mijn rijden. Alleen in plaats van wedstrijden vanaf dus shoots en sessies.

Tobi: Ik ga van de winter zeker nog wel snowboarden en aan een paar wedstrijdjes meedoen. Misschien als het mogelijk is nog shooten. Maar vooral met vrienden heel veel dikke poeder rijden.

Wat gaan jullie missen van het bestaan als selectielid?
David: Het vele reizen. We zijn naar veel plekken geweest waar ik normaal gesproken niet snel naar toe zou gaan, maar die wel heel tof bleken te zijn. Verder natuurlijk de immense vrouwelijk aandacht die je krijgt als selectielid.

Tobi: Snowboarden, want dat doe je toch heel veel. Het begint alweer te kriebelen.Maar gelukkig kan ik nog steeds heel veel weg.

En wat ga je missen als kiespijn?
David: Inpakken, laaaaaaaange vluchten en jury’s.
Tobi: Jetlags, wedstrijden waarbij je om 7 uur ’s ochtends op de berg moet staan met -40 graden celsius keiharde wind, en blessures.

Anything else dat je graag kwijt wilt?
David: Ik wil Tor Svensson bedanken, Milan Verhoop, Lammert, Jorik, Bram, Joris, Esther, Martijn, Roel en iedereen van de NskiV die ik nu vergeet. En de boys uit de huidige selectie succes wensen voor komend seizoen. DOAG

Tobi: Thanks to Protest, Dakine, Dragon, Head en alles wat de NskiV voor me heeft gedaan. En US voor de te gekke feestjes.

David (l) en Tobi (r): De mokerslagNamens US, succes met studeren en thanks voor representing the lowlands de afgelopen paar jaar!