Luuk Wijk: Feeling of Freedom

Het is eind november en ik zit thuis. In een soort van georganiseerde chaos liggen mijn snowboard spullen verspreid door de huiskamer. Morgen trek ik weer de bergen in. Een scout missie in nieuw gebied. Afgelopen dagen is er eindelijk weer sneeuw gevallen. Zo’n 20 cm in het dal – meer in het alpine gebied. De winter begint later dan gewend, but thank God she’s back!

Mijn naam is Luuk Wijk en ik woon in Jasper, Alberta. In de winter van 2011 ben ik naar Canada verhuisd om een jaar in de Rocky Mountains door te brengen. Je moet toch wat. Fast forward een aantal jaar en ik zit er nog. Tegenwoordig heb ik een vaste verblijfsvergunning – from ski bum to immigrant – en waarom? Juist, om te snowboarden.

Als kind gaf snowboarden mij een gevoel van vrijheid. Ga ik met grote, wijde bochten van de pistes knallen of opzoek naar verse sneeuw, of zal ik toch het park lappen. Dit gevoel van vrijheid is wat ik hervond toen ik Canada begon te snowboarden. De resorts zijn hier uitgestrekt en geven toegang tot veel terrain. De eerste jaren bevind ik me veel in de back bowls opzoek naar verse sneeuw of naar een cliff drop met een zachte landing. Andere dagen reden we poeder door het dennenbos. Deze speeltuin wordt mijn dagelijks tijdverdrijf. Can’t complain.

Drie jaar geleden nam een vriend mij mee in de backcountry op een splitboard. Ik was direct verliefd – het was de laatste schakel opzoek naar meer gevoel van vrijheid. Die eerste dag in de backcountry veranderde mijn blik op snowboarden. Niet alleen kan ik nu hellingen in de resorts rijden, maar kan ik elke berg op die ik wil. Ik kan opzoek naar nieuwe afdalingen en lijnen ver buiten de resorts. Waar mijn focus de eerste jaren toch vooral op de resorts lag, ben ik nu steeds meer in de backcountry te vinden.

Afgelopen winterseizoen heb ik aan drie Freeride World Qualifiers (FWQ) deel genomen. Deze freeride wedstrijden worden over de hele wereld georganiseerd. Bij elke wedstrijd kunnen er punten worden verdiend. Aan het einde van het seizoen gaat de nummer 1 van elke regio (Europa en Amerika) door naar de Freeride World Tour. Tot eigen verbazing eindigde ik op een 18e plek op de ranglijst in Noord-Amerika. Dat smaakt naar meer.

Bij een freeride wedstrijdt is er geen vast parcours of park – maar wordt de gehele berg gebruikt als strijdtoneel. Vanaf de top tot de finish is het aan jou om zo vloeiend en gecontroleerd naar beneden te komen. De juryleden beoordelen jouw afdaling in vijf catogoriën:

Line – Welke route kies je naar beneden? Stijleren stukken scoren beter!
Fluidity – Wordt de lijn vloeiend gereden? Onnodige stops worden duur betaald.
Control – Ziet de lijn er gecontroleerd uit? Kom je veilig en in controle naar beneden.
Technique – Rij met de juist techniek en keep your hands steady.
Air & Style – Cliff drops leveren meer punten op – als je ze landt! Tricks? Show them!

Aankomende winter hoop ik aan vier FWQ’s mee te doen en ga ik opzoek naar nieuwe lijnen (voor mij) in de Canadese Rocky Mountains. Mijn winterse avonturen zijn maandelijks te volgen op Ultimate-Snowboarding.com.

En nu mijn snowboard spullen bij elkaar rapen en de huiskamer opruimen. Morgen weer opzoek naar verse poeder. Stoked to be back on the board!

Love Luuk.

Voor meer foto’s van mijn leven in de bergen:
www.wijkphotography.com / www.instagram.com/luukwijk en www.facebook.com/wijkphotography

Luuk Wijk is een van de seizoensreporters voor 2016 / 2017.