SPC Summercamp ’02 Dag 2

Dinsdag 16 juli : shit-dayMich en Hanniez veel te vroeg uit hun bed gejumpt, om op zoek te gaan naar Greg van het democentrum om daar een testboardje uit te zoeken. Greg blijkt echter nog druk bezig zijn roes uit te slapen. Onder zijn raam ligt een lekker plaske kots …. Need we say more ? Na een mega-ontbijtbuffet start ons eerste tripje naar de Stubaigletsjer. Onderweg prachtige watervallen en een dozijn koeien die de chauffeurs en wegenwerkers constant voor de voeten en wielen lopen. Na een half uurke … arrival @ the top …. eindelijk SNEEUW… we all going mad ! Wiiiiieeeeeeeeeeee…. HEAVEN!Eerst hebben we nog redelijk goed weer maar na een halfuurke begint een vlaag strontregen de sneeuw te verpesten, zodat we een uurke later in de slush zitten. Maar het plezier wordt er ni minder door, bergen , sneeuw, een mega-funpark, wa kan een mens nog meer verlangen ?Kletsnat beneden aangekomen… en wat we boven niet konden krijgen, is er hier dan weer wel : ZON ! ! De eerste US-stickers krijgen een ereplaatsje in onze kamer, op onze boardjes, en in zowat het volledige Tiroolse straatbeeld. The ‘US-promotiontour @ SPC has begon’. Ook feestREUS (about 2m) Greg is eindelijk wakker en geeft ons twee superstrakke boards. Dan komen we die Zweden van gisteren nog tegen, druk op zoek naar een nieuwe kamer want ze waren ondertussen al uit hun hotel gevlogen wegens te veel lawaai (en dat op den 1ste dag al, you see… they haven’t changed one bit). Voor de eerste feestavond staat er een kampvuur op het programma. Tijdens onze ‘making-up-for-the-Bonfire’,schaffen we ons veel te veel drank aan, rollen we wat gras dicht en pikken we een schoon rood tafellaken van’t hotel om onze achterkanten op te placeren. Het wordt een leuk feestje met een relaxte vibe, chille beats, en een gezellig vuur dat ons nog een beetje droog houdt wanneer het weer eens lichtjes begint te regenen. Herr Friedl Kolar komt ons wat tabacco und papier vragen en een compleet geschifte Spaanse girl in een flashy kleedje laat haar kunsten met vuur zien. Voor de rest is er shit, shit en nog een shit. We zaten namelijk in een overdag drukbezochte koeienweide en om de haverklap zien we iemand uitschuiven op een mega koeienvlaai. Hier en daar gaat er ook eens iemand op een zeeer ongelukkig plekje zitten. (nu ja, zacht en warm zal het wel geweest zijn) Rond 2:00 is’t afgelopen. Na een kamikazerun door een donker stuk bos over boomstronken, moerassen en een diepe plas (Chelle had prijs) halen we nog net het laatste shuttlebusje naar Neustift. Omdat onze schoene gans onder de shit ziten, moet, eenmaal terug in ons chalet, het volgende schoon rood tafellaken eraan geloven. We dopen het om tot ‘shit-afkuis-doekske ‘ en leggen het na gebruik weer netjes terug. End of the day: Crashing in bed!