Dolf van der Wal stopt als pro

In Nederland zijn maar weinig snowboarders die bij het grote publiek bekend zijn. Iedereen heeft gehoord van Nicolien Sauerbreij, best veel mensen kennen Bibian Mentel en een enkeling van Cheryl Maas. Bij de heren was Dolf van der Wal het bekendste gezicht, vooral dankzij 2 deelnames aan de Olympische spelen (2010 en 2014). Maar Dolf stopt per direct als pro, het geld is namelijk op. Dit weekend maakte het Parool het bekend en ook de NOS hield een uitgebreid radio interview.

Dolf van der Wal draait al sinds de winter van 2004/2005 mee in het wereldbekercircuit en eindigde dat jaar als 96e op de wereldranglijst voor halfpipe. In 2006 / 2007 werd hij overall 3e, zijn beste prestatie over een heel jaar bekeken. Daarnaast werd hij veelvuldig Nederlands Kampioen, zowel op de big air als in de halfpipe. Ook zag je hem geregeld voorbij komen in de Nederlandse snowboardtijdschriften en naturlijk op Ultimate-snowboarding.com. Een snelle zoekopdracht toont dat Dolf al in 2004 pro werd bij Rossignol! Dolf wil wel door in het snowboarden, dus helemaal stoppen is het niet, maar hij is niet langer meer een van de pro’s van de NSkiV.

Hieronder het complete bericht van de NOS, wil je ook het radio interview horen? Ga dan naar het artikel Snowboarder Van der Wal stopt met pijn in het hart op NOS.nl.

Dolf van der Wal stopt met professioneel snowboarden. De 28-jarige Amsterdammer doet dat met pijn in zijn hart. Hij wilde zelf nog wel door, maar de skibond en NOC*NSF steken bij het snowboarden geen geld meer in de senioren.

Van der Wal heeft tien jaar lang op het hoogste niveau gesnowboard. Hij was in 2010 de eerste Nederlandse freestyle snowboarder die op de Olympische Spelen uitkwam. Hij werd 37ste in Vancouver. In 2014 was hij in Sotsji weer van de partij, maar kwam hij in de kwalificatie hard ten val.

De Nederlandse Ski Vereniging en NOC*NSF hebben besloten om bij het snowboarden alleen nog in de jeugd te investeren, omdat er geen vertrouwen is dat de senioren nog om de medailles kunnen meedoen. “Ik wilde zelf wel verder, maar om te snowboarden heb je een halfpipe in de bergen nodig”, zegt Van der Wal. “Dat kost nogal wat.” Het komt neer op tienduizenden euro’s per jaar en dat geld kan de snowboarder niet bij elkaar krijgen.

Van der Wal heeft een bittere nasmaak bij het einde van zijn carrière. “De afgelopen twee jaar heb ik het plezier een beetje verloren, mede door de manier van samenwerking met de skibond. Twee jaar geleden kwam Wopke de Vegt bij de skibond en sindsdien is er veel aan het beleid veranderd. Er wordt anders met ons omgegaan.”

Onprofessioneel
Volgens Van der Wal zijn de snowboarders ontevreden met de faciliteiten, is er onduidelijkheid over het budget en is er onvoldoende bemiddeling vanuit de bond. “Een bond moet je in bescherming nemen en voor je opkomen. Maar ik moest zelf actie ondernemen om trainingsprogramma’s samen te stellen. Dat vind ik onprofessioneel. Er waren te veel randzaken om het maximale uit jezelf te kunnen halen.”
Toch kijkt Van der Wal tevreden terug op zijn professionele carrière. “Voor een land zonder bergen ben ik supertrots over wat ik heb neergezet. Toen ik begon, was er nog niet zo veel. Sindsdien is het alleen maar groter en groter geworden. Ik heb tien supermooie jaren gehad en dat heb ik allemaal te danken aan de skibond.”

Buitenbeentje
Van buitenbeentjes werden de snowboarders topsporters. Maar volgens Van der Wal zijn het ook buitenbeentjes gebleven. “Op de Olympische Spelen had ik steeds het gevoel dat we als minderwaardig werden gezien. Snowboarders gaan ook anders om met de term topsport. Ze zijn wat relaxer, er is nooit echt sprake van concurrentiestrijd. Iedereen die snowboardt, is je vriend. Als iemand iets tofs doet, vind je dat alleen maar vet.”

En nu? Is er nog een leven als voormalig snowboarder? “Ik werk, dus ik ga nu een, zeg maar, normaal leven leiden. Maar ik ga mijn snowboard zeker niet in tweeën zagen. Ik wil wel iets met talenten gaan doen. En coachen sluit ik ook zeker niet uit.”