Het was donderdag middag 2 uur toen ik samen met Charlotte van Gils op sloterdijk aan het wachten was op Mandy Langbroek. Niet veel later zouden we met een volle auto vertrekken naar Augsburg, Duitsland.
Natuurlijk verliep de reis heel soepel, op de vergeten schoenen, het verdwalen bij Nijmegen, Files en plotselinge verkeers borden na. Na een reis die slechts 13 uur duurde arriveerde we om 3 uur ‘s nachts bij het jeugdhostel, die hoe kan het ook anders, gesloten was. Na een kort overleg werd besloten dat lekker in de auto mocht gaan slapen, hij moest immers de volgende ochtend boarden. En de rest van de groep? Die ging Augsburg verkennen. Na een heleboel keer links af te zijn gegaan kwamen we aan bij het Powwow cafe, verkeerde Powwow dus. Na nog een paar keer aanwijzingen gevraagd te hebben en een paar gratis schnapjes kwamen we aan bij de setup. Na een tijdje door het hek heen te hebben gekeken kon Charlotte zich niet meer inhouden en klom over het hek, waarna Mandy doodsimpel het hek openschoof. Na een grondige inspectie van de setup werd het tijd om de warmte op te zoeken en doken we onder in de plaatselijke Total waar ze ons heerlijke kopjes koffie en warme crossaintjes voorschotelden.
Na deze geweldige nacht werd het tijd om de Nederlanders aantemoedigen tijdens de kwalificaties. Wouter de Lange en Jesse Augustinus waren de eerste en beide bewezen al snel dat zij degene waren die door moesten. Daarna was het tijd voor de eerste heat voor de skiers. Voor Sebastiaan Renooy ging het niet zo lekker maar uiteindelijk was ook hij door naar de knock-out heats. Helaas voor onze koude tenen duurde het daarna nog lang voordat de andere Nederlanders aan de beurt waren. Na een paar uur koukleumend in de mac doorgebracht te hebben was het tijd voor Cees Wille om zich te bewijzen. Cees reed onder aanmoediging van de voltallige Nederlandse fanclub erg lekker en mocht ook door. Niet lang daarna kwam er een heat die voor de Nederlandse fanclub een beetje tegenviel. Roy Lansbergen, Steef van de Meer, Mick Veen en Joey van Essen hadden blijkbaar erg veel last van het slaap tekort en konden zich toch niet 100% geven. In tegenstelling tot Youri Janssen die zich wel staande hield en super mooi aan het sliden was. Ondanks het sterke Nederlandse deelnemersveld in deze heat ging alleen Youri Janssen door, niet dat dit de party erveel minder op maakte.
Na deze kwalificatie rondes werd het tijd om te partyen. Opweg naar het Powwow Cafe! Hier aangekomen bleek al snel dat de portier een zelfingenomen patser was en besloot hij dat Gerben Verweij en Britt Bloem niet binnen kwamen vanwege gebrek aan IDs. Kon Mike van Mossel dit ff oplossen??(die overigens ook door was naar de knock-out heats) Tuurlijk kon hij dat, niet veel later stond Mike van Mossel buiten met de voltalige inhoud van het Powwow Cafe waarna de toch naar de betere club werd ingezet. Na een tegenslag bij een andere club waren we beland in de barcode waar het feestje tot in de laate uurtjes werd voortgezet en werd beëindigd met een sessie bij de kebab zaak.
Om maar gelijk met al het goede te beginnen, de volgende ochtend was het weer tijd voor een chille shred session. Al gauw bleek dat de nederlandse fanclub zich aardig verdubbeld had en werd het feestje er niet minder om. Van de dames gingen Britte van der Pouw (ondanks haar blessure van de vorige dag) en Mandy Langbroek door naar de halve finales en uiteindelijk naar de superfinale, Charlotte van Gils haalde het helaas niet. Bij de mannelijke skiers ging het Mike van Mossel en Sebastiaan Rooyen niet zo heel lekker af en vielen beide mannen af. Bij de dames skis ging het ook voor Canisia Romani niet zo heel lekker in tegenstelling tot haar zus Robina Romani die doorging naar de superfinale ook Katrien Aerts mocht door. Bij de heren snowboard bleef het spannend behalve voor Gerben Verweij die bij elke knock-out al snel liet zien dat het toch hij was die door moest. Tussen little man Jesse en zijn tegenstander bleef het lang spannend maar werd uiteindelijk toch besloten dat zijn tegenstander doormocht. Ook voor Cees was het snel afgelopen ondanks dat dit nog een tijdje behoorlijk onduidelijk was. Ook Wouter de Lange en Youri Janssen bleven zichzelf keer om keer bewijzen dat ze dat plekje in de super finale echt verdienden maar dit bleek uiteindelijk alleen weggelegd voor Wouter. Na een dag vol spannende knock-out heats en pijnlijke vallen was het tijd voor de superfinale. Helaas voor Mandy eindigde het superfinale al snel na een pijnlijke val op de metalen trap. Maar dit weerhield Britte, Gerben, Robina,Katrien en Wouter er niet van om zich keihard over de metalen trappen te laten vliegen. Na een superspannende finale waarvan de uitslag voor de Nederlanders al snel duidelijk was, was het tijd voor de uitreiking. De uitslag hoef ik je niet voor te schrijven die is ondertussen al zeer bekend. Ook hoef ik je niet veel te vertellen over de afterparty. Het was een feestje vol mustachio’s, blote basten, dronke gasten, pro-ho’s, muziek, filmpjes en een kater.
Maar een ding is zeker, volgend jaar weer!
Laat een reactie achter