Snowboardfotografie, hoe zit dat? Deel 4: Michiel Rotgans

De laatste tijd krijgen we op het forum steeds meer vragen over hoe je nu het beste actiefoto’s maakt in de sneeuw. Gezien de algemene groep snowboarders toch relatief gadgetgevoelig is en er in veel van de gevallen een digitale spiegelreflexcamera voorhanden is maar men niet precies weet hoe al die instellingen nu precies werken, lijkt het ons hoog tijd om de pro’s eens aan de tand te voelen en om een uitleg te vragen.

Vorige week kon je HIER de blik van Edo Jungerius op het gebied van snowboardfotografie lezen en de weken daarvoor kwam je HIER & HIER de tips van Rutger Geerling en Bavo Swijgers tegen. Deze week zal fotograaf, en onder andere hoofdredacteur van Taste Magazine, Michiel Rotgans je meer background info verschaffen op het gebied van snowboardfotografie.

Michiel Rotgans, hoofdredacteur Taste Magazine & fotograaf
Doordat ik vroeger altijd al veel op reis was om te snowboarden en te surfen ontstond bij mij de drang om alle mooie momenten en plekken waar ik was vast te leggen en zodoende kocht ik zeven jaar geleden mijn eerste ‘point and shoot camera’. Tijdens een studie die ik deed aan de Hoge School van de Kunsten in Utrecht heb ik het voor elkaar gekregen om fotografie te studeren gedurende een uitwisseling met een kunstacademie in Nieuw Zeeland. Ik kwam daar aan met een digitale spiegel reflex camera en heb deze vervolgens niet gebruikt omdat alles daar gedaan werd via de oude stempel en de volgende zes maanden bracht ik door met chemicaliën in een doka. Terug in Nederland begon ik op de Airtime voor het eerst foto’s te maken van snowboarders in het park zonder dat ik zelf de drang had om over schansen te vliegen. Ik haalde er zelfs meer voldoening uit om een mooie plaat te maken dan dat ik er zelf op wilde staan, iets wat vroeger voor mij totaal ondenkbaar was. De Taste vroeg me mee als fotograaf op de eerste Slush Sessions en niet veel later werd ik hoofdredacteur van het blad en beschouw het boekje als mijn eigen lieve kindje. Bekijk vooral even mijn website Studio Rotgans op rotgans.com

“Om niet in herhaling te vallen van Edo, Rutger en Bavo gaat mijn verhaal, in tegenstelling tot dat van hun, wat meer over alle bijkomende zaken van snowboard fotografie. Alle foto’s in dit artikel zijn onderaan dit artikel in groter formaat terug te zien.
Aldus Michiel.

SNOWBOARD FOTOGRAFIE PLUS..
Snowboarden is hartstikke mooi om vast te leggen maar beperk je niet alleen tot de actie. Vaak zijn snowboarders mooie mensen, zit je op bijzondere locaties en leef je een te gekke lifestyle. Vastleggen dus al dit moois, dit soort materiaal had je nooit in Nederland kunnen creëren. Als je op een trip bent bestaat er niet zoiets als pauze, fotograaf ben je ‘twenty-four-seven’!

Het indrukken van het knopje is soms maar 1% van het shot.
Neem nu de foto met Pim Stigter en Jasper Bakker gemaakt vorig seizoen in Finland die het afgelopen seizoen haalde tot de cover van Taste #1. Misschien denkt het gros van de aspirant fotografen wel van “die foto had ik ook wel kunnen schieten..” Waar een hoop mensen niet bij stilstaan is dat om tot zo’n shot te komen er heel wat georganiseerd moet worden. Als eerste ben ik met het verkeersbureau van Finland om tafel gaan zitten en twintig e-mails later kregen we vliegtickets. Daar ter plekken heb ik het gebruik van de sneeuwscooters moeten regelen en gezorgd dat er een auto achter ons aan is komen rijden naar een dichtgevroren meer met scheppen en een touw. Op het meer aangekomen hebben we een half uur staan scheppen om een schans te bouwen en hebben Pim en Jasper eerst tien rondjes getest hoe het nu was om die schans te hitten. Pim heeft na een paar keer ondervonden dat als je je schouder niet uit de kom wilde het beste je hand niet in de lus moest doen. Jasper kwam er achter dat je het gas terug moest nemen tijdens de sprong anders trok je de rider met hoge snelheid weer naar de grond. Uiteindelijk was het nog maar een kwestie van het knopje indrukken maar al het regelwerk vooraf valt ook onder het kopje fotografie… Moraal van het verhaal, dit shot kwam niet aanwaaien en was 100% geregisseerd en dan komen we gelijk bij het volgende punt.

Pim in de lucht, Jasper op de scooter.

Een fotograaf moet multidisciplinair denken.
Tijdens het maken van TV opnamen heb je verschillende functies die allemaal hun steentje bijdragen aan het uiteindelijke resultaat. Productie, regie, art direction, locatie scouts, camera mensen, editors, iedereen heeft wel een taak. Als fotograaf, uitgezonderd een handje vol, doe je dit allemaal! Om tot het portret shot van Pim hieronder te komen heb ik als een echte scenario schrijver zitten nadenken over een thema en hierbij een locatie gezocht (mijn zolder) en zitten nadenken over de aankleding. ‘Crime scene tape’ werd besteld via internet en bij de feestwinkel kocht ik nepbloed. De bordjes met de cijfers heeft Frank (red. vormgever van de Taste) gemaakt en de visagie werd verzorgt door zijn vriendin Lizzy. Naderhand de foto’s bewerkt in Photoshop en het uiteindelijke resultaat is een super origineel portret.

Bombdrop van Pim Stigter.

Inspireren vs. Kopiëren
Met inspireren wil ik niet zeggen dat je klakkeloos moet na gaan doen wat andere fotografen hebben gedaan maar door aandachtig foto’s te bekijken van anderen kan je misschien leren wat deze mensen heeft bewogen om de juist te kiezen voor bepaalde belichtingen, hoeken, thema’s, etc. Taste publiceerde afgelopen jaar een foto van Danny Kieber (red. Man on the moon) waarbij David van Gessel een rock to fakie maakte op een box waar het Bataleon team tegenaan stonden te drukken. Natuurlijk wilde ze niet die box op zijn kant drukken maar was dit een knipoog naar de omstreden propaganda poster waar soldaten een vlaggenmast hijsen uit de film ‘Letters of Iwo Jima’.

Over de hele wereld zijn een hoop magazines te verkrijgen en sinds een jaar verzamel ik elke ‘photo issue’ die ik maar kan vinden. In Europa zijn Matt Georges (Onboard) en Lorenz Holder (Pleasure) een paar namen om in de gaten te houden maar beperk je niet alleen tot snowboard fotografen. Een hoop inspiratie kan je halen uit andere vormen van fotografie en als je naar de kunstgeschiedenis kijkt zijn er heren als Ansel Adams en Ernst Haas met een bijzondere staat van dienst. Wat mij goed doet is dat deze mannen meer dan vijftig jaar geleden knap fotografisch werk leverde met camera’s die niet te vergelijken zijn met het hedendaagse apparatuur. Kennelijk is materiaal toch niet zo belangrijk als we doen vermoeden en is alles te compenseren met een creatief brein!

Steve Krijbolder, backside 180. Leeeeeeegte….

Korte tips die ik nog wil toevoegen aan die van Edo, Rutger en Bavo:

• Schiet altijd in RAW, dit bestandsformaat is extreem handig en laat je achteraf dingen doen die met jpeg nooit mogelijk waren. Er zijn hele fijne boeken over dit onderwerp!
• Leer een programma als Photoshop/Camera RAW, Lightroom of Aperture om die RAW bestanden aan te passen en om te zetten. Foto’s bewerken is in mijn ogen essentieel en de ‘post-productie’ die we nu met deze programma’s doen deden ze vroeger ook al maar dan in de doka. Het probleem is alleen dat mensen vaak zo enthousiast worden van de mogelijkheden dat ze zich daarin verliezen en de kleur correcties gaan overdrijven, corrigeer met mate!
• Koop eens een lens met vaste brandpuntsafstand. Dit dwingt je om meer te gaan lopen en zo nieuwe originele hoeken te vinden. Deze lenzen zijn ook vaak een stuk lichtgevoeliger en daardoor krijg je het onderwerp weer scherper in beeld.
• Sommige fotografen schijten op sequences omdat ze dan liever een videocamera in hun handen gehad zouden hebben. Ik vind het daarentegen de beste manier om een technische trick als een 900 of whatever vast te leggen maar houd rekening met de uiteindelijke compositie nadat de beelden gemonteerd zijn. In plaats van één enkel onderwerp krijg je een strook van onderwerpen en dit geeft natuurlijk een ander resultaat.
• Een telelens in de powder of een groothoeklens op de pijp of tafel van de big-air geeft je gegarandeerd een spectaculair resultaat met mooie blauwe lucht maar raak niet verstrikt in dit soort ‘fotografische trucjes’. Probeer het ook eens andersom en ga met je telelens het park in en met je groothoek naar de pow.

Foto 5: Dolf van der Wal, frontside 180

Ik lees nu het verhaal wat ik zojuist heb geschreven terug en ben misschien iets teveel naar de professionele kant gegaan maar nu weet je in iedere geval wat er in het hoofd van een ‘photog’ om gaat. Fotografie is niet makkelijk en beperkt zich niet alleen maar tot het indrukken van een knopje, eigenlijk is het een combinatie van veel doen en keihard werken… Leuk keihard werken, dat wel!

Als toegift nog een fijne compositie van Jasper Bakker in Turkije.

Foto’s insturen?
Net als Snowboarder Mag is de Taste ook opzoek naar de mooiste foto’s van het seizoen, de lat ligt hoog door al het toenemende talent maar wie niet waagt wie niet wint! Heb jij een mooie plaat en denk je dat hij magazinewaardig is? Stuur hem door naar rotgans[at]soulonline.nl en wie weet waar het fotografische schip strand!

Check m’n portfolio op mijn website Rotgans.com

Groeten en succes, Michiel Rotgans.